رسانه انقلاب: از زمانی که ترامپ بر سر کار آمده است و حقیقت پشت پرده آمریکا را بیش از پیش به صحنه آورده، رسانه‌های مختلف، دست در دست هم داده‌اند تا این همه پلیدی و خشونت و حماقت را کاملا متوجه شخص ترامپ کنند، نه سیستم و حکومت ایالات متحده آمریکا. در حالی که ترامپ محصول یک سیستم است. سیستمی که امثال او را هر روز بازتولید و بعضا به نقاط مختلف دنیا صادر می‌کند. ترامپ، حقیقت آمریکاست. حقیقتی پول پرست و قدرت گرفته از پول و در عین حال خشن و بعضا احمق. تمام مخالفت‌ها با ترامپ هم بیش از هر چیز به دلیل همین عیان کردن حقایق است. ترامپ یک فرد مجزا از سیستم نبوده و نیست.

آمریکا کشور سیستم‌های نرم مدیریتی است. سیستمی که به آرامی و بدون دخالت دست (!) انسان‌هایی را پرورش می دهد که «سربازان خدوم ساختار» خواهند شد. برخلاف تصور رایج نهادهای مداخله‌گر خاصی (همچون پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا)، انسان‌های خاصی را برای پیشبرد اهداف فرهنگی ایالات متحده استخدام نمی‌کنند؛ بلکه این کلیت سیستم و اتمسفر حاکم است که باعث می‌شود خروجی ها در مسیر قوت نظام آمریکا اقدام کنند.

در عین حال نهادهای نظارتی و حکومتی به شدت قوی عمل می‌کنند و اجازه نمی‌دهند مواردی که همنوا با سیستم عمل نمی‌کنند، بیش از پیش جولان دهند. سند این گفته حجم زیاد کتابهای ممنوع الچاپ، خبرنگاران و اساتید دانشگاه اخراج شده و فیلم‌هایی است که هیچگاه اجازه اکران در آمریکا را نیافته‌اند.

جرج راموس، خبرنگار کهنه‌کار دورگه ایست که به هر صورت ممکن خود را به سیستم اثبات کرده. او روایتگر ۵ جنگ است و همواره خادم نظام مقدس بوده! نظام برای او مقدس است، چرا که به بیان خود او، آرمانشهر نقد حاکمیت است. آرمانشهر آزادی بیان است.

راموس خدوم، امروز خدمت جدیدی به آمریکا می‌کند. او به عنوان فردی که از جلسه ترامپ اخراج شده و از این طریق بر شهرتش افزوده شده، روی سن حاظر می‌شود و برای ما توضیح می‌دهد که چگونه آرمانشهرش به ترامپی آلوده شده است. تا خدایی ناکرده ما فکر نکنیم که ایراد از درخت است، نه ثمره‌هایش.

راموس از زبان «الی ویسل» یکی از بازماندگان هولوکاست نقل قولی فوق العاده می‌کند:

ما باید موضع داشته باشیم. بی طرفی فقط به ستمگر کمک می‌کند و هرگز به قربانیان کمک نمی‌کند.

حقیقتا جای کف زدن حضار در این لحظه خالی است. باید برای کسی که در جنگ‌های مختلف ایالت متحده (همچنین در افغانستان) حضور داشته است و تمام سبعیت‌های کشور متبوعش را به چشم دیده و برای کسی که می‌داند حرف زدن از «هولوکاست» در کشور مطبوعش جرم محسوب می‌شود و در عین حال از یک بازمانده هولوکاست نقل قول ظلم ستیزانه می‌کند، ایستاد و تا ابد کف زد!

به این مطلب امتیاز دهید: